۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۸, چهارشنبه

نعلین پاره ی آقا ، کاسه ی گدایی کاسه لیسان ولایت ، سفره ی خالی از نان مردم

دلم بر نعلین پاره شده ی آقا و خرقه زربفتش میسوزد . چرا که اگر بشود کاغذ را با پارچه پیوند زد به یقین میشود خرقه ی طلا با نعلین پاره هم پوشید . اگر بشود تکیه بر جای بزرگان زد به دروغ ، نعلین پاره پوشیدن هم نوعی زهد و افتخار محسوب میشود .پوشیدن نعلین پاره پاره وقتی که بر مسند زر نشان تکیه زده ای چه اشکالی دارد ؟ وقتی که بر دوش دیگران سواری و راه هم نمیروی پس نیاز است که کمی هم نشان از بی ریایی و زهد داشته باشی ! تا وقتی کاسه لیسان کف پایت را برای میلیسند و با دستمال ابریشمین دایما خدمتت را میکنند نعلین پاره با فلان کفش چرم ایتالیایی چه  تفاوتی دارد ؟ برایت کاخی از یشم و زمرد و یاقوت ساخته اند و بی وجودی چون ترا بر مسند حکومت گمارده اند. تویی که فرق کاه و زعفران را نمیفهمی حضرت آیت الله خامنه ای.

۱ نظر: