بسیار ساده و روشنه ، هر کدوم ما یه دایره المعارف جامع سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و ادبی و مهندسی و پزشکی هستیم . اصولا گفتن بلد نیستم ، نمیدونم ، اطلاعی ندارم برای ما بسیار سخت و دردناکه و باعث افت و سرشکستگی و حقارته .همه ما در صدر هستیم و به همین دلیل هر کدوم ساز خودمونو میزنیم و دیدن بالاتر و تحصیلکرده تر از خودمونو نداریم و اکثرا سعی در تخطئه و خراب کردن مافوق خود از هر طریق ممکن رو داریم . اینجاست که تمام نیرو و انرژی مثبتی که باید صرف پیشبرد اهداف و کارهای بزرگ بشود ، صرف امتیاز گرفتن از طرف مقابل با پیدا کردن نقطه ضعف های متعدد ، خواهد شد و این یعنی یک فاجعه . وقتی که باید صرف انجام کار شود ، صرف پلیس بازی و کنجکاوی و فضولی و دخالت در امور شخصی دیگران شده و عملا تواناییهای همه گروه را از بین برده وباعث کندی کار و در نتیجه شکست یک کار گروهی خواهد شد . یکی دیگر از نتایج این تخطئه گریها ایجاد یک محیط نا امن اداری و ترس از سایه خود میباشد . بطوریکه فرد دایما مواظب رفتار خود بعلت ترس از بازتاب هر مسئله ساده ای خواهد بود و عملا تمرکزی بر روی انجام کار نخواهد داشت و کاملا اصل موضوع فراموش شده و موضوعات بی اهمیتی خاله زنکی جایگزین آن میشود . به همین دلیل ما ایرانیها علیرغم برخورداری از هوش بسیار بالا و تواناییهای بسیار تقریبا در هیچ کار گروهی موفق نیستیم
